با کمی تامل به این نتیجه رسیدم که هیچ اظهار نظر مهمی از محمود عباس در مورد غزه از 7 اکتبر تاکنون به ذهنم خطور نمی کند. نیازی به جستجو در فضای مجازی هم احساس نکردم چون به نظرم اگر کار مهمی کرده بود، حتما به خاطر می آوردم.

عباس، رئیس جمهور رسمی فلسطین است و غزه متعلق به سرزمین فلسطیی است، برای همین وقتی همه جهان برای حمایت از غزه به کوچه و خیابان آمده اند، موظف بود کاری انجام دهد یا چیزی می گفت.حماس در غزه نفوذ دارد و اتفاقات 7 اکتبر هم کار حماس بود... 10 ماه است که وحشیگری اسرائیل به بهانه اقدامات حماس در غزه ادامه دارد.وقتی نتانیاهو اجازه سخنرانی در مجلس نمایندگان آمریکا را گرفت و مورد تشویق قرار گرفت، احمد داوود اوغلو گفت: "اسماعیل هنیه هم در مجلس ترکیه سخنرانی کند."

البته ما اطلاعی نداریم که اردوغان به پیشنهاد داوود اوغلو چه پاسخ داد، تصمیم داشت که هنیه را دعوت کند یا اینکه این کار را رجزخوانی نسبت به اقدام آمریکا تلقی می کرد. ولی می دانیم که در این بین اظهارات خشمگینانه ای مطرح شد، بحث بر سر دعوت یا عدم دعوت هنیه بود که او در ایران به قتل رسید. یحیی سنوار در حماس به جای هنیه انتخاب شد،  عباس در این خصوص هم نفوذی در حماس ندارد.

هنوز هم مشخص نیست که دعوت از محمود عباس قبل از مرگ هنیه انجام شده است، محمود عباس به کدام دعوت پاسخ نداد و اردوغان خواستار عذرخواهی او شد و روند این دعوت چگونه انجام شد؟اما در نهایت محمود عباس پشت تریبون مجلس ترکیه ظاهر شد، در صحن مجلس  با شور و شوق سخنرانی کرد و همانطور که نتانیاهو در مجلس نمایندگان آمریکا مورد تشویق قرار گرفت، محمود عباس نیز بارها در مجلس تشویق شد.

عباس گفت که همراه با روسای فلسطینی به غزه خواهد رفت و همانطور که هنیه قبلاً گفته بود ارزش زندگی خودش از ارزش حیات یک کودک فلسطینی در غزه، کرانه باختری و قدس بیشتر نیس،  با همراهی یکدیگر به سوی آزادی در قدس شریف خواهیم رفت.بله، همه سر پا ایستاده و تشویقش کردند. بسیار خب، آیا این تاثیری بر غزه خواهد داشت؟

احمد داوود اوغلو پیش از سخنرانی عباس، با دعوت از سران کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی، از اردوغان و عباس خواست تا با هم به غزه بروند. البته ما در جریان نیستم که پیشنهاد داوود اوغلو ربطی به تصمیم عباس برای رفتن به غزه دارد یا خیر.ژست های داود اوغلو که به پیشنهادی برای غلبه بر «یأس در غزه» جهان اسلام تبدیل شد، جالب توجه است، اما به نظر می رسد که این پیشنها با سد سیاست های واقع گرایانه همه کشورهای اسلامی از جمله ترکیه مواجه است.

این احتمال وجود دارد که رهبران ترکیه، از پیشنهادات او به عنوان فرمولی برای تحت فشار قرار دادن آنها برداشت کنند.یعنی ممکن است داوود اوغلو این سیاست واقع گرایانه را نبیند، یا جهان اسلام واقعاً در اجرای عملکرد خود با  مشکلات مواجه است. چون در یک سرزمین کوچک اسلامی هزاران زن، کودک، پیر و جوان در محله و مدرسه و مسجد جان می دهند.

جهان اسلام واقعا نمی تواند کاری کند، یعنی حتی یک کار؟

اعضای سازمان همکاری اسلامی گرد هم جمع شدند و گفتند: ما نمی‌توانیم کاری کنیم که کشتار غزه متوقف شود، چون آمریکا پشت وحشی گری اسرائیل ایستاده است.اگر مردم در سراسر جهان برای عدالت خواهی به کوچه و خیابان نمی آمدند و چشم امید به اینهایی که «اعلام عجز و ناتوانی» می کنند، بود بشریت فرو می پاشید.

سوالی که پاسخی برای آن وجود ندارد این است که آیا اصلا چیزی به نام جهان اسلام وجود دارد، مثلاً کدام کشور از جهان اسلام محسوب می شود کدام نمی شود، اساسا آیا می توان از سیاست های مشترک جهان اسلام در حالیکه مسئله فلسطین، قبرس، قره باغ، کریمه، بوسنی، کشمیر، ترکستان شرقی مطرح است؛ صحبت کرد.

شرم بر این جهان باد... امروز هیچ کاری از دستمان بر نمی آید جز اینکه بگوییم «کاش حضور محمود عباس در مجلس ترکیه می توانست جلوی مرگ یک کودک در غزه را بگیرد...»

احمد تاش گترین

لینک خبر:https://www.karar.com/yazarlar/ahmet-tasgetiren/mahmud-abbasin-gazzeye-faydasi-olur-mu-1600864